• نویسنده : زهره کریمی
  • اهواز-پایگاه خبری رهرو نیوز- زهره کریمی:

    در روزگاری که هر ثانیه، موجی از اطلاعات در فضای عمومی منتشر می‌شود و مرز میان حقیقت و دروغ، گاه به باریکی یک تیتر است، نقش خبرنگار بیش از هر زمان دیگری حیاتی شده است. روز خبرنگار، تنها گرامیداشت یک حرفه نیست؛ پاسداشت وجدان بیداری‌ست که در برابر جریان پرشتاب اطلاعات، همچون فانوسی در دل تاریکی می‌درخشد.

    ۱۷ مرداد، سالروز شهادت شهید محمود صارمی، خبرنگاری که در مزار شریف افغانستان جان خود را فدای حقیقت کرد، تبدیل به نمادی شد از اصالتی فراتر از خبررسانی. این روز، بهانه‌ای‌ست برای احترام به کسانی که با چشمانی باز، قلمی بی‌طرف و قلبی پرشور، روایتگر زندگی، رنج، شادی، بحران و حقیقت‌اند؛ کسانی که سکوت نمی‌کنند، حتی اگر شنیده نشوند.

    خبرنگار، صرفاً انتقال‌دهنده رویداد نیست؛ او راوی وجدان جمعی جامعه است. هر پرسشی که در نشست‌های خبری مطرح می‌شود، هر گزارشی که از یک روستا یا شهر دورافتاده تهیه می‌گردد، و هر گزارشی که فساد یا ناکارآمدی را افشا می‌کند، نه فقط یک خبر، بلکه تپش تند قلب جامعه است که روی کاغذ یا در قالب صدا و تصویر جان می‌گیرد.

    در کشورهایی مانند ایران، که تاریخ معاصر آن پر است از روزهای بحران، جنگ، بازسازی، و تلاش برای عدالت، خبرنگاران همواره در خط مقدم بوده‌اند. از روزهای آتش و خون جبهه‌ها، تا سیل و زلزله، از محرومیت مناطق مرزی، تا تنش‌های اجتماعی و تحولات سیاسی، صدای خبرنگار در بلندترین و گاه خطرناک‌ترین نقاط به گوش رسیده است.

    امروز، در عصری که شبکه‌های اجتماعی، سرعت انتشار را جایگزین دقت کرده‌اند، و «کلیک»‌ها، معیار دیده شدن‌اند، بیش از همیشه نیازمند خبرنگارانی هستیم که به اصول اخلاق حرفه‌ای پایبند باشند. خبرنگاری که تیتر نمی‌زند برای شوک؛ می‌نویسد برای روشنگری. خبرنگاری که خودش را نه در مقام تماشاچی، که در جایگاه پاسدار حقیقت و حافظ اعتماد عمومی می‌بیند.

    اما در کنار ستایش این رسالت شریف، نباید از دشواری‌های مسیر آن غافل بود. خبرنگارانی که با قراردادهای ناپایدار، امنیت شغلی شکننده، نبود حمایت حقوقی، سانسورهای غیررسمی، فشارهای پنهان، و گاه تهدیدهای امنیتی مواجه‌اند، نیازمند نگاهی حمایتی و ساختارمند از سوی نهادهای قانونی، صنفی و رسانه‌ای هستند.

    روز خبرنگار باید نقطه‌ آغاز توجهی تازه باشد: توجه به آموزش مستمر خبرنگاران، آزادی نسبی در انعکاس واقعیت، تضمین امنیت حرفه‌ای، و همچنین تقویت زیرساخت‌های رسانه‌ای مستقل و مردم‌محور.

    امروز، اگر جامعه‌ای می‌خواهد مسیر توسعه و شفافیت را طی کند، راهی جز تقویت رسانه و پاسداشت خبرنگاران مستقل و مسئولیت‌پذیر ندارد. چرا که آن‌ها، چشم‌های بینای یک ملت‌اند؛ آنان که می‌بینند، می‌پرسند، می‌نویسند و نمی‌گذارند حقیقت زیر گرد و غبار منفعت‌ها و سکوت‌ها دفن شود.

    در پایان، روز خبرنگار را تنها تبریک نگوییم؛ به احترام ایستادن و گوش سپردن به آن‌ها، صادقانه‌ترین تبریک خواهد بود. و چه خوب است اگر این روز، فرصتی باشد برای نگاهی تازه به جایگاه خبرنگار در جامعه؛ نه به عنوان یک شغل، بلکه به عنوان یکی از ستون‌های اصلی پایداری اجتماعی، فرهنگی و سیاسی.

      • منبع خبر : پایگاه خبری رهرو نیوز