- نویسنده : زهره کریمی
-
- منبع خبر : پایگاه خبری رهرو نیوز
http://rahronews.ir/?p=1282277
اهواز- پایگاه خبری رهرو نیوز:
اهواز همیشه گرم بوده، این را همه میدانند؛ اما گرمای امروز، دیگر آن گرمایی نیست که با یک لیوان شربت خاکشیر و بادبزن حصیری بشود دوام آورد. خانهها دیگر حیاط ندارند که شبها در سایه درختها خوابید، پنجرهها هم به جای نسیم ، رو به خیابانهای داغ باز میشوند. همه چیز وابسته به کولر است، و کولر وابسته به برق.
اهواز همیشه گرم بوده، اما امروز گرما با بیبرقی گره خورده و تبدیل به شکنجه روزانه مردم شده است. در شهری که دمای هوا به ۵۰ درجه میرسد، برق دیگر فقط یک خدمت شهری نیست؛ یک ضرورت حیاتی است. با این حال، همین ضرورت، هر روز و هر ساعت از زندگی مردم حذف میشود.
قدیمیها از دهه شصت میگویند که بیبرقی را با فانوس و چراغ نفتی میگذراندند، شبها در حیاط زیر آسمان میخوابیدند و نسیم شب را حس میکردند. امروز اما خبری از آن نسیم نیست، خانهها آپارتمانهای بستهاند، تهویه هوا و کولر تنها راه نفس کشیدن است و برق، شریان اصلی زندگی.وقتی برق میرود، زندگی در لحظه متوقف میشود. آب خانه ها چه ویلایی چه ساختمانهای چندطبقه هم با قطع پمپ، پشت درِ شیرها میماند. آسانسورهایی که وسط راه خاموش میشوند، کسانی را در گرمای ۵۰ درجه محبوس میکنند . صدای گریه بچههایی که از گرما بیتاب شدهاند، با صدای بوق دستگاههای خاموششده در مغازهها و خانهها قاطی میشود.
خاموشی، فقط خاموشی نیست؛ خسارتها فقط به عرقریختن و بیخوابی و گرما زدگی ختم نمی شود، یک موج خسارت است که هیچکس مسئولیتش را نمیپذیرد. گوشت و لبنیات در یخچالها فاسد میشود، داروها و واکسنها از بین میروند، وسایل برقی با نوسانات برق میسوزند و صاحبانشان باید دوباره از جیبشان هزینه کنند. مغازهها و کارگاهها تعطیل میشوند و کارگرها دستمزد روزشان را از دست میدهند.
در شهری که خورشیدش ۵۰ درجه دما دارد و زندگیاش به جریان برق گره خورده، خاموشی دیگر فقط خاموشی نیست؛ زنگ خطری است برای نفس کشیدن، برای سلامت، و حتی برای ماندن.
در این میان، مسئولان وعده میدهند، اما از این وعده ها فقط گرما و خاموشی دیده میشود. همین چند وقت پیش استاندار خوزستان از کاهش خاموشی ها خبر داد ، اما مردم اهواز هر روز شاهد افزایش آن بودهاند. این یعنی یا آمارها غلط است یا واقعیت مردم در محاسبات جایی ندارد.
*جدول خاموشی شرکت توزیع برق فقط رفع تکلیف است*
این روزها در اهواز، قطعی برق دیگر یک اتفاق نادر نیست؛ جزئی از زندگی روزمره شده است. صبحها با صدای خاموش شدن کولر و گرما بیدار میشویم. در بعضی محلهها، برق روزی دو بار، گاهی حتی سه بار قطع میشود. آن «جدول خاموشی» که شرکت توزیع برق اهواز منتشر میکند، بیشتر شبیه یک پیشنهاد کلی است تا برنامهای دقیق. جدولی که دیدنش یا ندیدنش فرقی ندارد، چراکه تنها برای رفع تکلیف است و اعلام میکند که خاموشی «با برنامه» است. اما سوال این است: کدام برنامه؟
وقتی مناطقی در جدول خاموشی نیستند اما برقشان قطع میشود، نه یک بار، بلکه چند بار، آیا این نشان از برنامهریزی است یا بیبرنامگی؟ آیا خانوادههای این مناطق پیامک دریافت کردهاند، همانند شهرهای دیگر، یا روندی کاملاً غیرشفاف و بیقاعده جریان دارد؟
اهوازِ امروز، شهر کولرها و پمپهای آب است؛ شهری که بدون برق، حتی یک ساعت هم دوام نمیآورد. قطع برق در این گرما فقط خاموش کردن لامپ نیست، خاموش کردن نفس مردم است. و وقتی شریان حیاتی یک شهر را اینطور بیبرنامه و بیپاسخ میبُرند، اسمش مدیریت نیست؛ اسمش رها کردن مردم وسط بحران است.
Saturday, 16 August , 2025