دسترسی ها

اهواز- پایگاه خبری رهرو نیوز: مسلم احمدی

استان خوزستان، با وجود ظرفیت‌های بی‌نظیر طبیعی، صنعتی و انسانی، در دهه‌های اخیر با چالش‌های فزاینده‌ای در حوزه مدیریت شهری و محیط زیست مواجه بوده است. این بحران‌ها نه‌تنها کیفیت زندگی شهروندان را تحت تأثیر قرار داده‌اند، بلکه تهدیدی جدی برای پایداری اکولوژیکی منطقه محسوب می‌شوند.

مدیریت شهری در تلاقی با ناکارآمدی ساختاری

در بسیاری از شهرهای خوزستان، از جمله اهواز، آبادان، ماهشهر و دزفول، ضعف در برنامه‌ریزی شهری، نبود زیرساخت‌های پایدار، و فقدان هماهنگی بین نهادهای اجرایی، منجر به گسترش بی‌رویه مناطق حاشیه‌نشین، تراکم نامتوازن جمعیت، و فرسایش خدمات عمومی شده است. نبود سامانه‌های هوشمند مدیریت پسماند، ضعف در حمل‌ونقل عمومی، و عدم توجه به اصول توسعه پایدار، از جمله مصادیق بارز این ناکارآمدی هستند.

پیامدهای زیست‌محیطی: از آلودگی تا فروپاشی اکوسیستم

بحران‌های مدیریت شهری در خوزستان مستقیماً به تخریب محیط زیست منجر شده‌اند. رهاسازی فاضلاب‌های صنعتی و خانگی در رودخانه‌ها، آلودگی شدید هوا ناشی از فعالیت‌های نفتی و پتروشیمی، و نابودی تالاب‌ها و پوشش گیاهی، تنها بخشی از این پیامدها هستند. خشک‌شدن تالاب هورالعظیم و کاهش سطح آب رودخانه کارون، نمونه‌هایی از فروپاشی اکولوژیکی‌اند که به مهاجرت اجباری، افزایش بیماری‌های تنفسی و کاهش امنیت غذایی دامن زده‌اند.

ضرورت بازنگری در سیاست‌گذاری شهری

برای عبور از این بحران‌ها، بازنگری در سیاست‌های مدیریت شهری و زیست‌محیطی ضروری است. تدوین طرح‌های جامع شهری با محوریت عدالت فضایی، تقویت مشارکت شهروندان در تصمیم‌گیری‌ها، و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین در پایش و کنترل آلودگی، می‌تواند مسیر پایداری را هموار کند. همچنین، آموزش عمومی و ارتقای سواد زیست‌محیطی در مدارس و رسانه‌ها، نقش کلیدی در تغییر رفتارهای اجتماعی ایفا خواهد کرد.

نتیجه‌گیری

خوزستان نیازمند مدیریتی استراتژیک، علمی و مشارکتی است که بتواند هم‌زمان با حفظ منابع طبیعی، رفاه شهروندان را تضمین کند. بحران‌های امروز، زنگ خطری برای آینده‌اند؛ و تنها با هم‌افزایی نهادهای دولتی، دانشگاهی و مردمی می‌توان از این گردنه عبور کرد.