دسترسی ها

کارآفرینی در هر نقطه‌ای از جهان کاری دشوار و پرچالش است، اما وقتی این مسیر در دل یک شهر جنوبی با زیرساخت‌های محدود و موانع اداری آغاز شود، به یک حماسه بدل می‌شود. زهرا موسوی، بانوی کارآفرینی از آبادان، نمونه‌ای از زنانی است که باور کرده‌اند می‌توان از دل محدودیت، فرصت ساخت. او با تلاش، دانش و دغدغه‌ای انسانی برای اشتغال‌زایی، کارگاهی برای تولید پوشاک و صنایع‌دستی راه‌اندازی کرده که نه‌تنها خود اشتغال‌زاست، بلکه الهام‌بخش زنان زیادی در منطقه شده است.

با او درباره فراز و نشیب این مسیر، تجربه کار با زنان آسیب‌پذیر و نگاهش به آینده گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.

رهرو نیوز: خانم موسوی، لطفاً از ابتدای مسیرتان برایمان بگویید. چه شد که به فکر راه‌اندازی کارگاه افتادید؟

زهرا موسوی: همه چیز با یک دغدغه اجتماعی آغاز شد. سال‌ها پیش تصمیم گرفتم به جای انتظار برای تغییر، خودم آغازگر آن باشم. کار را با سرمایه‌ای اندک شروع کردم؛ حدود ۲ میلیون تومان. با حمایت محدود اداره تعاون، توانستم اولین گام‌های کارآفرینی را بردارم. هدفم از ابتدا مشخص بود: کمک به زنان بی‌سرپرست، آسیب‌دیده و معلول که سهمی از بازار کار ندارند.

رهرو نیوز: کارگاه شما چه حوزه‌هایی را پوشش می‌دهد؟

زهرا موسوی: ما در حوزه تولید پوشاک صنعتی، حجاب اسلامی، چرم‌دوزی، مرواریدبافی، حصیربافی و سایر صنایع‌دستی بومی فعالیت داریم. نکته مهم این است که بیشتر پرسنل ما بانوان هستند. زنان توانمندی که حالا نقش اقتصادی مهمی در خانواده‌هایشان دارند.

رهرو نیوز: در حال حاضر چند نفر با مجموعه شما همکاری دارند؟

زهرا موسوی: به‌طور ثابت حدود ۳۸ نفر مشغول به کار هستند. اما اگر شبکه مشاغل خانگی و همکاری‌های روستایی را هم حساب کنیم، بیش از ۲۰۰ خانوار به‌نوعی با تعاونی ما در ارتباط‌اند. در روستاهای صنگور و شلحه ثوامر آموزش‌هایی مثل خیاطی و حصیربافی ارائه دادیم و شرایط اشتغال برای زنان آن مناطق فراهم شده است.

رهرو نیوز: آیا تجربه کار با بانوان دارای معلولیت هم داشته‌اید؟
زهرا موسوی: بله. در روستای کوت شنوف، ۱۷ بانوی ناشنوا را شناسایی کردیم و با آموزش‌های ویژه، آنان را وارد چرخه تولید کردیم. این بانوان با همه محدودیت‌هایشان، انگیزه و استعداد فوق‌العاده‌ای دارند. باور دارم کارآفرینی واقعی یعنی توانمندسازی همه، بدون تبعیض.

رهرو نیوز: قطعاً مسیرتان آسان نبوده. چه چالش‌هایی پیش روی شما قرار داشته؟

زهرا موسوی: متأسفانه سنگ‌اندازی کم نبوده. ما محلی باتلاقی را با کمک بانوان کارگاه به فضای تولیدی تبدیل کردیم، اما بدون حکم قضایی از سوی یکی از نهادها پلمب شدیم. این اتفاق به‌خاطر بدهی تعاونی عنوان شد، در حالی‌که ما ماهانه هزینه‌هایی بابت اجاره و خدمات پرداخت می‌کردیم. پلمب شدن نه‌تنها فعالیت اقتصادی را مختل کرد، بلکه توهینی به زحمت تمام آن زنان بود.

رهرو نیوز: آیا از حمایت‌های دولتی بهره‌مند شده‌اید؟
زهرا موسوی: نه به‌صورت مؤثر. حتی برای دریافت وام مهر امید که قرار بود به تعاونی‌ها کمک کند، بعد از یک سال دوندگی هنوز موفق نشدیم. در حالی‌که برخی دیگر با داشتن روابط، به‌راحتی این تسهیلات را دریافت کردند. وقتی کارآفرین واقعی حمایت نشود، مسیر اشتغال‌زایی مختل می‌شود.

رهرو نیوز: چه چیزی باعث شد با وجود این همه مانع، ادامه دهید؟
زهرا موسوی: من به تغییر باور دارم. به توان زنانی که هیچ‌گاه دیده نمی‌شوند. دیدن مادری که از افسردگی به درآمدزایی می‌رسد، دختری که با چرخ خیاطی برای خود هویت تازه‌ای پیدا می‌کند، برایم کافی‌ست تا از پا ننشینم. ما مسئول ایجاد امید هستیم.

رهرو نیوز: در پایان، چه انتظاری از مسئولان دارید؟
زهرا موسوی: فقط یک چیز: حمایت واقعی. نه در حرف، در عمل. ما نیاز به پشتیبانی داریم؛ نه رانت، نه امتیاز ویژه. فقط شرایطی برابر برای رشد و توسعه، تا بتوانیم به اشتغال و تولید کمک کنیم. اگر مسئولان شهرستان، به جای مانع‌تراشی، همراهی کنند، می‌توان صدها شغل دیگر ایجاد کرد.

گفت‌وگو با زهرا موسوی نه فقط روایتی از یک فعالیت اقتصادی، بلکه نماد ایستادگی، ابتکار و مسئولیت اجتماعی بود. کارآفرینی در مناطق محروم، آن هم توسط بانویی که همه‌چیز را از صفر آغاز کرده، نیازمند توجه جدی و حمایت است. داستان او به ما یادآوری می‌کند که گاهی تغییرات بزرگ، از تصمیم‌های کوچک اما مداوم آغاز می‌شوند؛ از زنی که تصمیم گرفت به جای گلایه، عمل کند.