• نویسنده : زهره کریمی
  • هنگامی‌که نسیم غروب بر رودخانه کارون می‌وزد، به‌جای عطر دل‌انگیز آب و طبیعت، بوی تند دود قلیان مشام رهگذران را پر می‌کند. در حالی‌که نوجوانان و خانواده‌ها برای فرار از هیاهوی شهر به بلوارهای ساحلی اهواز پناه می‌برند، آنچه با آن مواجه می‌شوند نه منظره‌ای آرامش‌بخش، بلکه صحنه‌ای از بساط قلیان‌کشی در ابعاد گسترده است.

    در حال حاضر، هر شب بلوارهای ساحلی اهواز میزبان جمعیت زیادی است؛ از نوجوانان گرفته تا خانواده‌ها. اما نقطه مشترک اغلب این تجمع‌ها، حضور پررنگ قلیان است. این تفریح ناسالم، که زمانی در قهوه‌خانه‌ها محصور بود، حالا به بلوارها آمده و خود را به‌عنوان یک سرگرمی عمومی جا زده است.

    علیرغم سال‌ها وعده مسئولان شهری مبنی بر جمع‌آوری و پاکسازی این بلوارها از بساط قلیان، نه‌تنها اتفاقی نیفتاده بلکه هر روز این معضل گسترده‌تر شده است. به نظر می‌رسد که نبود گزینه‌های جذاب و سالم برای گذران اوقات فراغت، خود مهم‌ترین دلیل گرایش مردم به این نوع تفریح است.

    آمارهای نگران‌کننده در مورد مصرف قلیان

    براساس گزارش مرکز بهداشت خوزستان، مصرف دخانیات در میان نوجوانان اهوازی بسیار نگران‌کننده است. به گفته یکی از مسئولان این مرکز، ۴۲ درصد از پسران و ۳۱ درصد از دختران بین ۱۳ تا ۱۵ سال درگیر مصرف دخانیات هستند. بلوارهای ساحلی، با قلیان‌فروشی‌هایی که بدون نظارت فعالیت می‌کنند، فضایی مناسب برای آغاز این عادت مخرب در نوجوانان فراهم کرده‌اند.

    در سال‌های اخیر شهرداری اهواز بارها اعلام کرده که با قلیان‌فروشان برخورد خواهد کرد. اما همچنان بساط آن‌ها هر شب در گوشه‌گوشه بلوارهای شرقی و غربی گسترده است. معاون شهرداری در مهرماه امسال اعلام کرده بود که پیمانکارانی برای برخورد با عرضه‌کنندگان قلیان انتخاب شده‌اند، اما این اقدامات بیشتر شبیه به مسکن موقتی هستند تا درمانی پایدار.

    صدای مردم: تفریحی جز قلیان نداریم

    یکی از قلیان‌فروشان در گفت‌وگو با ما اظهار داشت:
    «ما درآمد خوبی از این کار داریم. هر شب صدها نفر مشتری داریم. مردم اینجا واقعاً جای دیگری برای تفریح ندارند. اگر این را هم از آن‌ها بگیریم، چه چیزی جایگزین می‌کنید؟»

    پدر یکی از کودکان که برای تفریح به ساحل آمده، با نگرانی می‌گوید:
    «فرزند من چرا باید در محیطی پر از دود بزرگ شود؟ ما محیطی پاک می‌خواهیم. مکانی که بتوانیم در آرامش بازی کنیم، ورزش کنیم و کنار خانواده باشیم.»

    مادری نیز با اشاره به آلودگی محیط می‌گوید:
    «نیمکت‌ها پر از خاکستر است، محوطه بازی بوی دود گرفته، بچه‌هایمان در چنین شرایطی چطور باید رشد سالمی داشته باشند؟»

    جوانان این شهر محتاج امیدند، محتاج سرگرمی‌هایی که آن‌ها را از مسیرهای ناسالم دور کند. اما ظاهراً شهرداری‌ها بیشتر به فکر رفع صورت‌مسئله‌اند تا ارائه راه‌حل. نبود برنامه‌ریزی مناسب فرهنگی، ورزشی و تفریحی باعث شده نسل آینده اهواز به سمت قلیان کشیده شود.

    یک کارشناس فرهنگی در این زمینه می‌گوید:
    «مشکل اصلی این است که هیچ آلترناتیو جذابی برای جوانان ارائه نشده. قلیان به‌نوعی در نبود سایر امکانات، به تفریح عمومی تبدیل شده است. ما نیاز به فضاهای فرهنگی، مراکز ورزشی و برنامه‌های متنوع داریم.»

    راهکار چیست؟

    پاکسازی ظاهری بلوارها اگرچه گامی لازم است، اما کافی نیست. باید فکری اساسی برای جایگزین کردن تفریحاتی سالم و جذاب برای تمام گروه‌های سنی کرد. ایجاد فضاهای ورزشی باز، پارک‌های بدون دود، مراکز تفریحی برای نوجوانان، جشنواره‌های شهری، بازارچه‌های فرهنگی و هنری، بخشی از اقداماتی است که می‌تواند جریان اجتماعی شهر را از مسیر ناسالم فعلی منحرف کند.

    در پایان، باید گفت که اهواز سزاوار فضایی سالم، فرهنگی و بانشاط است. شهری با رودخانه‌ای به عظمت کارون، نباید در دود قلیان گم شود. مسئولان شهری و فرهنگی اگر به‌دنبال آینده‌ای روشن‌تر برای اهواز هستند، باید امروز برای جوانان آن کاری کنند.

      • منبع خبر : به‌ گزارش پایگاه خبری رهرونیوز