• اهواز- پایگاه خبری رهرو نیوز، زهره کریمی:آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور فقید جمهوری اسلامی ایران، که در اردیبهشت ۱۴۰۳ در راه خدمت جان باخت، همواره به عنوان یاریگر و پشتیبان اقشار کم‌برخوردار شناخته می‌شد؛ چهره‌ای که حضور در میان مردم محروم را نه شعاری تبلیغاتی، بلکه مسئولیتی الهی می‌دانست. او که در میان مردم با لقب «سید محرومان» شناخته می‌شد.

    آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور فقید جمهوری اسلامی ایران، به‌دلیل نگاه ویژه‌ای که به اقشار کم‌برخوردار جامعه داشت، به‌عنوان “سید محرومان” شناخته می‌شد. سفرهای مکرر و بی‌وقفه او به مناطق محروم و توجهی که به مشکلات روستاها و عشایر داشت، یکی از شاخص‌ترین ویژگی‌های مدیریتی او در دوران مسئولیتش بود؛ ویژگی‌ای که اکنون به‌عنوان بخشی از میراث ماندگار او در تاریخ جمهوری اسلامی ثبت شده است.

    در مدت کوتاهی پس از آغاز به‌کار دولت سیزدهم، یکی از نخستین برنامه‌های رئیس‌جمهور فقید، سفر به استان خوزستان و بازدید از روستای جفیر در شهرستان هویزه بود. این اقدام نشان‌دهنده توجه او به دغدغه‌های مردم در مناطق مرزی و کم‌برخوردار کشور بود. در همین سفر بود که طرح تأمین آب آشامیدنی پایدار برای دو روستای جفیر ۱ و ۲ با جمعیتی بالغ بر ۴۰۰ خانوار، وارد مرحله بهره‌برداری شد.

    آیت‌الله رئیسی در جریان این سفر با ساکنان منطقه، بی‌واسطه دیدار کرد و پای صحبت‌های آنان نشست؛ از جمله اهالی مناطق مرزی که سال‌ها با کمبودهای جدی، ازجمله بی‌آبی، دست‌وپنجه نرم می‌کردند. او ضمن اشاره به رشادت‌های مردم هویزه در دوران دفاع مقدس، تأکید کرد که دولت باید خدمتگزار این مردم باشد.

    ام خالد، از ساکنان منطقه، با اندوه از درگذشت رئیس‌جمهور می‌گوید: «او امید دل روستایی‌ها بود، مثل پدر یا برادر از دست‌مان رفت.» او به یاد می‌آورد که چگونه حضور سرزده آیت‌الله رئیسی در منطقه باعث خوشحالی مردم شد و امید تازه‌ای به آن‌ها داد. به گفته‌اش، پس از سال‌ها انتظار، آب به خانه‌های‌شان رسید.

    اما خوزستان تنها نقطه توجه آیت‌الله رئیسی نبود. منطقه اندیکا، از محروم‌ترین نقاط کشور، یکی دیگر از مناطقی بود که او بارها به آن سر زد؛ آن هم نه در قالب سفرهای تشریفاتی، بلکه برای بررسی میدانی وضعیت زلزله‌زدگان، روستاهای فاقد راه و منازل تخریب‌شده.

    در پی زلزله آبان ۱۴۰۰، آیت‌الله رئیسی چندین مرتبه با بالگرد به مناطق سخت‌گذر اندیکا رفت و از نزدیک در جریان مشکلات مردم قرار گرفت. اقدامات او در زمینه ساخت مسکن و توسعه راه‌های روستایی، گام بلندی در بازسازی این مناطق بود. ساخت هزار واحد مسکونی و بازسازی دو هزار خانه دیگر، تنها بخشی از دستاوردهای آن پیگیری‌هاست.

    یکی از روایت‌های تأثیرگذار این سفرها، مربوط به «فاطمه» دختر بچه‌ای از عشایر کوهستان‌های اندیکاست. او فقط یک خواسته ساده داشت: “عکسم را به آقای رئیس‌جمهور نشان دهید.” این خواسته نماد ساده‌ای از پیوند عاطفی مردم با رئیسی بود؛ رئیس‌جمهوری که حتی کودکان در دورافتاده‌ترین نقاط کشور، او را می‌شناختند و دوستش داشتند.

    اندیکا که در فهرست ۳۱ شهرستان محروم کشور قرار گرفته، با اقدامات انجام‌شده در دولت سیزدهم، وارد مسیر توسعه‌ای تازه شد. طرح‌هایی که با پیگیری‌های میدانی رئیس‌جمهور فقید کلید خورد، امید به بهبود زندگی را در دل ساکنان منطقه زنده کرد.

    دیدارهای بدون واسطه، حضور در میان مردم، و تلاش بی‌وقفه برای رفع نیازهای روستاییان و عشایر، از آیت‌الله رئیسی چهره‌ای ساخت که نامش با مردم محروم و مناطق کمتر توسعه‌یافته گره خورده است. او اعتقاد داشت باید مشکلات را از نزدیک لمس کرد و شنید.

    شهادت آیت‌الله رئیسی در اردیبهشت ۱۴۰۳، در جریان یک مأموریت کاری، نمادی از روحیه تلاش‌گر و جهادی او بود؛ روحیه‌ای که برای بسیاری از مردم ایران، به‌ویژه در مناطق محروم، یادآور امید و صمیمیت بود. بی‌تردید، خاطره حضور صادقانه او در میان مردم، برای سال‌های طولانی در حافظه جمعی ایرانیان باقی خواهد ماند.

      • منبع خبر : پایگاه خبری رهرو نیوز