• اهواز- پایگاه خبری رهرو نیوز، معصومه صالحی:

    در روزی که آسمان ایران بار دیگر زیر آتش دشمنان حقیقت قرار گرفت، انفجارهایی استودیوی رسانه ملی را لرزاند. در همان لحظات، تصویری ماندگار در حافظه ملت نقش بست: سحر امامی، بانویی از تبار ایستادگی، که در میانه دود و آتش ایستاد و از حقیقت گفت؛ بی‌آن‌که صدایش بلرزد یا گامی عقب بنشیند.

    سال‌هاست که مدعیان دموکراسی و حقوق بشر، با دستانی آلوده و در برابر چشم جهانیان، در پی خاموش‌کردن صدای حقیقت‌اند. جنایت‌هایی که در غزه، لبنان، عراق و افغانستان رخ داد، امروز در تهران تکرار شد. رسانه هدف قرار گرفت؛ اما این‌بار هم صدای مقاومت خاموش نخواهد شد.

    تاریخ گواه خواهد بود: رسانه‌هایی که با خون ایستادند، ماندگار شدند؛ و آنان که ادعای آزادی داشتند، چگونه خود به ابزار سرکوب بدل شدند.

    حمله بزدلانه رژیم صهیونیستی به ساختمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، تنها اصابت موشک به دیوارهای شیشه‌ای نبود؛ این حمله، شلیک مستقیم به حقیقت، به روایت و به وجدان بیدار ملت‌ها بود.

    من، به‌عنوان خبرنگاری از دل این سرزمین، امروز با چشمانی اشک‌بار و قلبی اندوهگین، با دیدن آتشی که از ساختمان شیشه ای صدا وسیما بیرون می زند، بیش از هر زمان دیگری دریافتم که دشمن تنها خاک را هدف نمی‌گیرد؛  او روایت را نشانه رفته است و بر تصویر، بر صدا، و بر آنان که تنها سلاح‌شان حقیقت است، گلوله می‌بارد.

    امروز خبرنگاران هدف قرار گرفتند، تا شاید سکوتی مرگبار بر صحنه بماند؛ غافل از اینکه این رؤیا، هرگز تحقق نخواهد یافت. با گلوله نمی‌توان صدای ما را خاموش کرد. دوربین‌های ما چشم میلیون‌ها مظلوم‌اند؛ قلم‌های ما امتداد دستانی‌اند که حقیقت را ثبت می‌کنند؛ و صدای ما پژواک بغض مادرانی است که هنوز نام فرزندان شهیدشان را زمزمه می‌کنند.

    در لحظه‌ای که صداوسیما مورد حمله قرار گرفت، صدای انفجار در پخش زنده شنیده می‌شد. اما درست همان‌جا، در دل آتش و دود، «سحر امامی» ایستاد؛ خبرنگاری که نه گریخت، نه سکوت کرد. با اشاره‌ای قاطع و نگاهی مصمم، از حقیقتی گفت که حتی آتش نیز نتوانست آن را خاموش کند. آن تصویر، امروز نه‌فقط سند شجاعت یک زن، که نماد ایستادگی ملتی است که در برابر ظلم، عقب نمی‌نشیند.

     

    این حمله، پس از ترور فرماندهان و دانشمندان، معنایی آشکار دارد: دشمن از روایت می‌هراسد. اکنون به رسانه تاخته، چون می‌داند قدرت صدا کمتر از هیچ موشک و گلوله‌ای نیست. اما رژیم صهیونیستی بداند: هر گلوله‌ای که به‌سوی حقیقت شلیک شود، صدای تازه‌ای برمی‌خیزد. اگر یک صدا خاموش شود، ده‌ها صدا به فریاد درمی‌آیند. اگر استودیویی ویران شود، پیام آن در هزاران رسانه دیگر پژواک خواهد یافت.

    در پایان، این فاجعه، با همه داغ و اندوهش، یک حقیقت را دوباره به ما یادآوری کرد:در میان خاکستر و ویرانی، آن‌چه باقی می‌ماند، صدای کسانی است که از روایت دست نکشیدند.خبرنگارانی که زیر آتش، راوی حقیقت باقی ماندند، گواه آن‌اند که این سرزمین هنوز فرزندانی دارد که «صدای مردم»اند، حتی وقتی دیوارها فرو می‌ریزند.

    به مردم مقاوم ایران، به خانواده‌های خبرنگاران شهید، و به همکاران مجروح‌مان درود می‌فرستیم.
    و ما… همچنان خواهیم نوشت، خواهیم گفت، خواهیم ایستاد؛
    تا آخرین نفس، تا آخرین تصویر؛
    تا روزی که جهان، بار دیگر، به صدای حقیقت گوش بسپارد.

     

      • منبع خبر : پایگاه خبری رهرو نیوز