• اهواز- پایگاه خبری رهرو نیوز: شرکت برق منطقه‌ای خوزستان پس از ماه‌ها سکوت در برابر انبوه پرسش‌ها و اعتراض‌های افکار عمومی و رسانه‌ها، سرانجام تصمیم به برگزاری نشست خبری گرفته است. نشستی که انتظار می‌رفت فرصتی برای شفافیت، پاسخگویی و احترام به افکار عمومی باشد، اما متأسفانه از همان ابتدا با تصمیمی عجیب و غیرقابل قبول، خود را از مسیر اعتمادسازی دور کرده است.

     

    این شرکت نه‌تنها به‌طور مستقل اقدام به دعوت از خبرنگاران نکرده، بلکه  مسئولیت  برگزاری را به دوش خانه مطبوعات انداخته است. خانه‌ای که با بیش از ۵۰۰ عضو فعال، حالا باید از میان همه خبرنگاران و رسانه‌ها تنها ۳۰ نفر را برای حضور در نشست معرفی کند؛ آن هم با شرطی غیرقابل توجیه که خود شرکت برق تعیین کرده است؛ و این محدودیت به قرعه‌کشی موکول شده است.

     

    سؤال روشن این است: شرکتی با چنین وسعت و جایگاهی که سال گذشته و امسال با قطعی‌های مکرر برق،  زندگی و کسب‌وکار هزاران نفر را مختل کرده و مشکلات گسترده‌ای برای مردم و صنایع ایجاد کرده و بارها با پرسش‌های بی‌پاسخ خبرنگاران مواجه بوده، چرا باید نشست خبری‌اش را به جلسه‌ای محدود و گزینشی تقلیل دهد؟ آیا پاسخگویی به افکار عمومی، ظرفیت‌بردار است؟ آیا شفافیت باید پشت درهای بسته و میان جمعی اندک خلاصه شود؟

     

    این در حالی است که در یک سال اخیر، بسیاری از دستگاه‌های اجرایی و شرکت‌ها در استان نشست‌های خبری برگزار کرده‌اند؛ نشست‌هایی که نه‌تنها محدودیتی برای حضور خبرنگاران نداشت، بلکه حتی شرکت‌هایی بسیار کوچک‌تر و کم‌اهمیت‌تر از برق منطقه‌ای، با روی باز از همه رسانه‌ها دعوت کرده‌اند و با فراهم کردن فضای مناسب، احترام خود را به جامعه رسانه‌ای نشان داده‌اند. حال چگونه است که شرکتی به گستردگی برق منطقه‌ای خوزستان، با این حجم از مسئولیت و چالش، کمترین ظرفیت را برای پاسخگویی در نظر می‌گیرد؟

     

    اگر محدودیت فضا یا مکان بهانه است، آیا واقعاً شرکتی با این حجم از بودجه و امکانات نمی‌تواند سالن یا تالاری مناسب برای برگزاری نشستی فراگیر و درخور شأن مردم و خبرنگاران استان تدارک ببیند؟ در حالی که بدیهی است حتی اگر همه خبرنگاران خانه مطبوعات هم دعوت شوند، نهایتاً ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر در نشست حاضر شوند ؛ چرا باید با تعیین سقف ۳۰ نفره، فرصت پرسشگری و مطالبه‌گری از اکثریت رسانه‌ها سلب شود؟

     

    شرکت برق منطقه‌ای خوزستان باید بداند که نشست خبری، لطف و امتیاز نیست؛ وظیفه‌ای ذاتی در برابر مردم و رسانه‌هاست. تعیین محدودیت برای خبرنگاران به معنای بستن راه پرسشگری و کاهش شفافیت به حداقل است. اگر این شرکت واقعاً به دنبال پاسخگویی است، باید در عمل ثابت کند و شرایطی فراهم آورد که همه خبرنگاران علاقه‌مند بتوانند حضور یابند. وگرنه این نشست بیش از آنکه “پاسخگویی” باشد، نشانی از فرار از پاسخگویی خواهد بود.

     

    افکار عمومی و رسانه‌ها منتظر شفافیت واقعی‌اند، نه نشست‌های نمایشی و محدود. شفافیت و پاسخگویی، مطالبه مردم و رسانه‌هاست؛ و اگر قرار باشد نشست خبری با دیوار محدودیت برگزار شود، بهتر است اصلاً برگزار نشود.