• حسن نسیمی : از آش دوغ  و نان تیری  در بُهون ایل فخيم بختیاری تا یک فنجان قهوه تلخ عربی در مضیف قوم عزیز عرب.

    و مردمی که بارشان از بروشورها سنگین!!.

    نمایشگاه امشب پر از شور بود. شهر فرنگ سلیقه ها. از هر طیف.

    فارغ از محتوای کیفی و زرق و برق غرفه ها، فضای شاد و صمیمی نمایشگاه آدم را سر ذوق می آورد.

    چقدر دیدار می‌تواند نسخه عجیب شفا بخشی برای بداخلاقی ها، کینه ها و بغض های امروزه جامعه ما  باشد.

    گاهی آنقدر از هم دوریم که حتی سلام هم را نمی‌فهمیم . لبخند یکدیگر را درک نمی‌کنیم.

    همه چیزمان خلاصه شده در تیتر های آکنده از تزریق نفرت در فضای مجازی.

    گاهی آنقدر غرق اثبات خودمان هستیم که یادمان می‌رود چقدر دلمان برای هم تنگ می شود.

    نمایشگاه امشب جدای از علت برگزاری و فارغ از انگیزه برگزار کنندگان آن که همان آشتی دولت و ملت و تجدید عهد دولتیان برای رنگین کردن سفره ی نان و مُهرٍ مهربانی بر سفره ی دل مردم زدن ، یک نمایش بزرگ بود.نمایشی از رفاقت ها، صمیمیت ها، یکدلی ها و مهربانی ها.

    دیده بوسی ها و دست در دست هم داشتن های کسانی که  تا قبل از آن، فضای مجازی، تخم نفاق  بین‌شان کاشته بود.

    چپ در کنار راست. اصول گرا هم دوش اصلاح طلب.

    رسانه در کنار مدیر.

    مدیر در کنار انجمن مردم نهاد.

    امشب علاوه بر ضبط تصاویر زیبا توسط لنز دوربین عکاسان، صحنه های بدیع در خاطرها ماندگار شد.

    کنار هم نشینی و گپ و گفت دوستانه ی رسانه ی منتقدی که با نیش قلم خود و تیترهای داغ و جذاب، به ظن خود خواب خوش از سر مدیر مورد نقد قلمش پرانده و در کنارش مدیری که در حلقه نزدیکانش نسبت دلال و سهم خواه و در برگ شکوائیه اش در سازمان قضاء، نشر اکاذیب  به آن رسانه می بندد.

    باور کنیم گفتگو معجزه می کند.

    اکنون بیش از هر زمان دیگری دیدن این گونه صحنه ها در استان ضروری است.

    اکنون که حتی حضرت دوست هم با ما خوزستانی سر عشقبازی دارد و بر ما می‌بارد از رنج و تعب

    « گرش با من نبود میلی چرا ظرف مرا بشکست لیلی»

    غبار و گرما، خشکسالی و کم آبی.

    شاید این رنج ها را بتوان تحمل کرد اما داغ نفرت پراکنی را هرگز.

    کاش بشود به بهانه های مختلف اینگونه، همه را در کنار هم گردآورد.

    نمایشگاه بهانه بسیار خوبی است.

    مطمئنا با دیدار ها و گفتگو ها بسیاری از سوءتفاهم ها حل خواهد شد.

    درود به بزرگ منشی آنانی که دیو پلید غرور را به زنجیر می کشانند و برای گفتگو پیش قدم می شوند.

    و درود بر کسانی که دست دوستی به سوی هم دراز کردند و هم قسم شدند برای تلاش. تلاش برای کم رنگ کردن آلام مردم سرزمینشان.

    🌱در پایان باید دست اصحاب رسانه را بوسید. چرا که الحق امشب سنگ تمام گذاشتند برای شور بخشیدن به این محفل.

    عزیزانی که همواره بی ادعا و بی چشم داشت همپای دولت آمده اند و با حضور شان و لمشان و لنز دوربین هایشان شعفی به این گردهمایی دادند.

     

    انتهای پیام /*