• نویسنده : حسین ملک خدایی

    • رهرو نیوز : کارگران اعلام می کنند ما فقط حقوق معوقه واستمرار فعالیت شرکت که آینده زندگی مان را تضمین کند می خواهیم می گویند ما مطالبات سیاسی نداریم

    ما گرسنه ایم سفره مان خالی است آیا بازداشت کارگری گرسنه که چند ماه حقوق نگرفته به صلاح منطقه واعتماد کارگران است.

    اتفاقا حلقه مفقوده حل بحران کارگری هفت تپه فقدان اعتماد متقابل بین کارگران ، سرمایه گذار ، وسازمان خصوصی سازی است.

    نماینده شوش و دزفول به اصل واگذاری خدشه وارد می کنند ومی گویند خریدار اهلیت نداشته ومی بایست از ابتدا کارخانه به تعاونی متشکل از کارگران به صورت سهام واگذار می شد یعنی بی اعتمادی به نوع واگذاری دارند.

    بعضی به مبلغ واگذاری که حدود شش میلیارد تومان نقد وسیصد میلیارد تومان اقساط خدشه وارد می کنند که باز ظن نوعی تبانی را در خود دارد باز نوعی بی اعتمادی به سازمان خصوصی سازی

    بعضی معتقدند سرمایه گذار از قِبِل این واگذاری مبلغ هشتصد میلیون دلار به دلاری حدود چهار هزار تومان وام دریافت کرده که به قولی اگر این مقدار دلار را در بازار آزاد عرضه کند معادل بیش از ده هزارد میلیارد تومان می شود.

    واعتقاد بعضی این است این وام عملا  توسط خریدار درجهت صنایع پایین دستی سرمایه گذاری نشده است.

    کارگران که حقوق معوقه دارند با این فرض که این روایت ها درست یا غلط باشند اعتماد خود را نسبت به سرمایه گذار از دست می دهند ودر این موج بی اعتمادی حل بحران مشکل می شود

    وقتی سرمایه گذار از انظار پنهان می شود این بی اعتمادی مضاعف می گردد.

    نقش رسانه ها بالاخص رسانه ملی واستانی با کالبد شکافی بحران وتشریح مسئله با دعوت از سرمایه گذار ، سازمان خصوصی سازی ونماینده کارگران می توانست خیلی موثر باشد.

    از اظهارات کارگران در تجمعشان می شود فهمید. که اعتمادشان را از مسئولین شهرستان واستان از دست داده اند واین نشانه خوبی نیست.

    برای جلب اعتماد لازم است ضمن آزادی کلیه کارگران بازداشت شده وپرداخت سریع حقوق معوقه نشست های مکرری در سیمای استان با حضور نماینده کارگران وطرفهای مربوط برگذار شود

    کمیته بحران کارگری استانداری بطور کلی در حل این مسئله غایب است.

    مشکل دیگر این است که رسانه ملی واستانی یا هیچ ورود نمی کنند یا قطره چکانی به موضوع می پردازند که باعث شده رسانه های خارجی بیشترین بهره برداری را بکنند ورسانه ملی بیش از پیش اعتماد مردم بخصوص قشر کارگر را از دست می دهد

    از طرفی در چنین شرایطی چگونه سرمایه گذاران از این به بعد اعتماد کنند واحدهای تولیدی را از سازمان خصوصی سازی خریداری کنند

    اگر کارگران به بخش خصوصی اعتماد داشتند وآینده خوبی را متصور بودند قطعا چند ماه حقوق معوقه را تحمل می کردند.

    مشکل اصلی که باعث این همه ضرر وزیان به اقتصاد ومعیشت کارگران می شود .

    فقدان سرمایه اجتماعی بخصوص بی اعتمادی است.

    اعتماد مردم وقشر کارگر را بدست آورید این راه حل نهایی است.