• این مدل جدید قرادادی چیست؟ سازو کارش چگونه است؟ ره آوردش برای مردم، بخش خصوصی و خود صنعت نفت چیست؟

    رهرو نیوز: یکشنبه ها، پس از نشست روزانه تولید، کارگروه جوانی که متولی راهبری طرح است، علاوه بر مدیران و روسای   ستادی با مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب نشستی تخصصی برگزار می کنند و مباحث فنی، حقوقی و بازرگانی طرح را بررسی نموده و تصمیم های لازم را اتخاذ می کنند. در ادامه، مشروح مصاحبه ی مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب با محوریت طرح توسعه ی ۲۸ مخزن را خواهید خواند.

    جناب آقای مهندس محمدی، مدل جدید قراردادی چیست؟ چه تفاوتهایی با مدل های پیشین دارد؟

    پیش از این پروژه ها به صورت جزء به جزء و توسط مدیریت های مختلف به پیمانکاران واگذار می شد. به عنوان مثال، برای احداث محوطه حفاری چاه، جاده های دسترسی، احداث خطوط لوله ، ساخت تاسیسات فرایندی و انواع و اقسام پروژه های خرد و کلان، مناقصه برگزار و قراردادهای مختلف منعقد می شد. اما به پیشنهاد ما و تایید شرکت ملی نفت ایران، مدل جدید قراردادهای نفتی به صورتی که یک طرح جامع و یکپارچه توسعه ی مخزن ، یکجا به یک پیمانکار بزرگ واگذار و آن پیمانکار همه ی اقدامات و عملیات توسعه مخزن را با مسئولیت اجرایی و بخش قابل توجهی را با آورده مالی خود اجرا می کند. در نهایت و پس از تکمیل هر بخش قابل تحویل مثلا هر چاه، ما نسبت به پرداخت پول اقدام خواهیم کرد. بجز نظارت بر روند کمی و کیفی کار، هیچ مسئولیتی در تامین کالا و این گونه موارد متوجه ما نیست و از صفر تا صد عملیات بر عهده ی پیمانکار خواهد بود. ممکن است پیمانکار بخواهد کار را خرد کرده و از پیمانکاران کوچکتر برای برخی از پروژه ها استفاده کند. این مورد با رعایت لیست مجاز تامین کنندگان و سازندگان بر عهده خود اوست و ما فقط از نظر فنی و عملیاتی نظارت کرده و گزارش پیشرفت هر پروژه را از پیمانکار طرف قراردادمان دریافت می کنیم. این یکپارچه سازی در واگذاری یک طرح کلان  به یک پیمانکار، آیتم اصلی مدل جدید قرادادهای نفتی ابلاغی از سوی وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران است که یکسال پیش پس از بررسی و امکان سنجی، ابلاغ شد. شاید بتوان گفت که تسهیل جذب سرمایه و اعتبار و روشن بودن همه ی جنبه های فنی و مالی طرح، مهمترین ویژگی های این تیپ قراردادهاست.

    از ۲۸ مخزن، چند مخزن نهایی شده و ارزش این قراردادها چقدر است؟

    تاکنون ۶ مناقصه با ارزش تقریبی ۴ هزار میلیارد تومان نهایی شده است. قبل از تشریح این ۶ مناقصه باید یادآور شوم که ارزش ریالی این قرارداد برای ۲۸ مخزن بالغ بر ۳۵ هزار میلیارد تومان است، حال تصور کنید که اینچنین سرمایه عظیمی چه تحولی را در منطقه بویژه خوزستان  از نظر اشتغال و تقویت زیرساختها ایجاد خواهد کرد. در مناقصه اول به ارزش حدود ۱۳۰۰ میلیارد تومان حدود ۴۰ روز پیش، شرکت اویک برای بسته منصوری آسماری  و در ۵ مناقصه دیگر مجموعا به ارزش حدود ۲۷۰۰ میلیارد تومان برای مخزنهای رامشیر، گچساران خامی، لالی آسماری، کبود و نرگسی به ترتیب شرکتهای  اویک، ملی حفاری ایران، پتروگوهر فرا ساحل کیش ، حفاری و اکتشاف انرژی گستر پارس و حفاری دانا برنده ی مناقصات شدند. انتظار می رود که تا اوایل سال آینده این شش بسته عملیات اجرایی را آغاز کنند. مقرر شد که ما  پس از عقد قرارداد ۳ درصد از مبلغ قرارداد را برای تجهیز کارگاه و ۷ درصد را برای تامین و ساخت کالا و تجهیزات به پیمانکاران پرداخت کنیم.

    و مردم؟

    علاوه بر ایجاد اشتغال که برای هر دکل بیش از دویست نفر به صورت مستقیم مشغول به کار خواهند شد، صدها نفر در دیگر پروژه ها اعم از احداث لوکیشن ها، ساخت تاسیسات و احداث خطوط لوله علاوه بر بخش ساخت و تامین کالا به صورت مستقیم و غیر مستقیم به کارگرفته می شوند و این جدا از ۴ درصد ارزش هر قرارداد است که کارفرما متعهد گردیده برای طرح های اولویت دار منطقه اعم از مقابله با ریزگردها، تقویت زیر ساختها ، آموزش و غیره هزینه کند. تاکید می کنم که این طرح بزرگ، مزیت های بزرگتری را برای این منطقه زرخیز و مردم شریف خواهد داشت و انشاءالله در آینده ی نزدیک شاهد تاثیر اجرای این طرح در این خطه خواهیم بود.

    صنعت نفت از این سرمایه گذاری کلان، بجز عمل به مسئولیت اجتماعی، چه هدفی را دنبال می کند؟ به بیان واضح تر، خروجی اجرای این طرح چه خواهد بود؟

    رسالت اصلی ما تولید نفت خام و به تبع آن گاز، مایعات و میعانات ارزشمند گازی است. پس از اجرای طرح مجموعا روزانه حدود  ۶۰۰ هزار بشکه افزایش و جلوگیری از کاهش تولید محقق می گردد، یعنی حدود ۳۰۰ هزار بشکه افزایش و حدود  ۳۰۰ هزار بشکه بصورت صیانتی بر ظرفیت تولید مناطق نفتخیز جنوب افزوده خواهد شد. این یک طرح کاملا سودآور هم برای ما و هم برای بخش خصوصی است که حمایت و تقویت آن در چند سال اخیر با جدیت بیشتری از سوی صنعت نفت دنبال می شود. نگرش مثبت پیمانکاران به ساخت و تامین کالای داخلی که به شرط دارا بودن کیفیت، بسیار برای آنها مقرون به صرفه نیز خواهد بود، تا حد زیادی خیال ما را نسبت به حمایت از سازندگان به ویژه سازندگان خوزستانی آسوده ساخته است و امیدوارم بتوانند همه ی مایحتاج پیمانکارن را اینجا و  در داخل میهن عزیزمان ساخته و صنعت نفت را به صورت کامل از کالای خارجی بی نیاز کنند.

    مهندس محمدی به کارگروه تخصصی این طرح اشاره کرد و ضمن تقدیر از زحمات همه ی دست اندرکاران برنامه ریزی و اجرای مناقصات گفت: یک روز بسیار پر استرس اما خوب  را در زمان برگزاری پنج مناقصه سپری کردیم. برای اولین بار در صنعت نفت، ما توانستیم در یک روز از صبح تا غروب، پنج مناقصه را یکجا برگزار کنیم. صاحبان امضاء همه شرکتهای پیمانکار با مستندات کامل حضور یافتند، کمیسیون مناقصات و کمیته فنی بازرگانی مناطق نفتخیز جنوب نیز در تعاملی نزدیک و در کنار یکدیگر، با دقت و جدیت تمام ، همه مراحل مناقصه را برگزار کردند که جا دارد همین جا از همه ی این عزیزان تقدیر و تشکر کنم. هر موردی پیش می آمد برای بررسی از کمیسیون به کمیته ارجاع داده می شد؛ پیمانکار به کمیته مراجعه می کرد و پس از رفع ابهام، کار روال عادی خود را در پیش می گرفت. چه بسا اگر یکی از مناقصات دچار کاستی می شد، روند رسیدگی به دیگر مناقصات را نیز مختل می کرد اما خوشبختانه پس از تلاشی مضاعف و همت همه همکاران، این روز سخت نیز به پایان رسید و چند روز دیگر قراردادهای تهیه شده به امضای طرفین خواهند رسید.

    به عنوان پرسش آخر، آیا راهی برای مشارکت شرکتهای خارجی در مناقصات بعدی وجود دارد؟

    بدون شک؛ در مدل جدید قراردادهای نفتی به شرکتهای داخلی و خارجی اجازه داده شده است تا به شرط تامین مالی با تعهد کامل یا به اصطلاح  Full Finance، هر یک از بسته های قراردادی ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلیون دلاری را بدون مناقصه و پس از تایید صلاحیت اجرایی  انتخاب و مستقیم قرارداد اجرای آن را منعقد کنند. الزام این شرکتها به استفاده از نیروی انسانی بومی، یکی از آیتمهای مهم در مدل قراردادهای جدید است. در نهایت و پس از اتمام و تحویل کار، بر اساس قرارداد، هرآنچه صنعت نفت باید پرداخت کند، به حساب آن شرکت واریز خواهد شد.

    انتهای پیام/*