• نویسنده : دکتر اسدالله چراغی

    • داشتن امید و شادی یک سرمایه اجتماعی است که می توان با برنامه ریزی های صحیح و اجرای درست آن به رشد جامعه کمک کرد تا به این شکل، کیفیت زندگی افراد و ایجاد نشاط در میان قشرهای گوناگون شکل گرفته و در سایه چنین فضایی، رشد و توسعه کشور در عرصه های مختلف ایجاد شود.

    یکی از ویژگی های جامعه امروزی در همه جای جهان گسترش شهر نشینی، دسترسی بیشتر به فناوری، تحمیل استرس های مختلف بر افراد، تعامل بالا و مستعد شدن برای تضعیف هویت فرهنگی، کاهش ارتباطات عاطفی میان مردم، مشکلات کاری و مالی و افزایش اختلال های روانی است.

    وجود چنین مولفه هایی در جامعه سبب شده تا یکی از مهمترین دغدغه های مسئولان، برنامه ریزی مناسب برای افزایش پویایی و نشاط و شادابی اجتماعی به خصوص در بین جوانان متولد دهه های ۶۰ و ۷۰ که متاسفانه می توان گفت امید حلقه گمشده زندگی آنها است.

    در شکل گیری امید، به دستیابی به هدف نقش مهمی را ایفا می کند؛ اگر “امید به کامیابی” برای فرد و جامعه وجود داشته باشد، زمینه های شادی فراهم می شود ولی در غیر این صورت نتیجه برعکس شده و همچنین امکان بروز بزه کاری نیز مهیا می شود.

    یکی از اموری که می تواند به ایجاد رضایت مندی جوانان کمک کند و نقصان آن نقش مهمی در وضعیت روحی آنها دارد اشتغال پایدار و مناسب است چرا که عمده نیاز و تقاضای نسل جوان امروز در کشور، اشتغال است. بیکاری برای جوانان رنج آور است و باعث باعث می شود تا نشاط و امید آنها کم رنگ شود. البته بجز بیکاری که یکی از دلایل مهم بروز ناامیدی و یاس در بین جوانان به شمار می رود، سبک زندگی آنها نیز بسیار مهم و اثرگذار است.

    برای ایجاد تحول در سبک زندگی توجه به موضوع هایی مانند چگونگی پرداختن به اوقات فراغت، نوع مطالعه، وضعیت ارتباطات میان فردی، ورزش، احترام به سنت ها و اخلاق، رویکرد و توجه به هنر و میزان هزینه ای که در سبد خانوار برای مسافرت و شاد بودن اختصاص داده می شود، ضروری و لازم به نظر می رسد. بنابراین برای نهادینه کردن نشاط در جامعه می بایست سبک و روش زندگی خود را تغییر و اصلاح کرد.

    داشتن امید و حس خوب نسبت به آتیه باعث می شود انسان شاد باشد حال در صورتی که متولیان امر به احساس شهروندان به ویژه جوانان توجه کمتری داشته باشند، جامعه به سمت و سوی ناامیدی پیش می رود و باعث می شود جوانان آینده روشنی را برای خود متصور نباشند.

    از سوی دیگر نمی توان از نقش رسانه ها غافل شد؛ برخی از رسانه ها با ارسال مداوم اخبار مایوس کننده به تشدید و یا شکل گیری ناامیدی کمک می کنند در حالی که باید با در نظر داشتن اقتضائات جامعه نسبت به اخبار منتشره خود دقت کرده و هر خبری را مخابره نکنند. رسانه ها می توانند با تغییر نگرش افراد نسبت به موضوع های مختلف، نشاط را در میان افراد نهادینه کرده و امید به زندگی را در آنها تقویت کنند.

    در حال حاضر کشور ایران با دارا بودن۴۰ میلیون جمعیت جوان، جامعه ای جوان محسوب می شود و در صورتی که نامیدی و یاس در بین این جمعیت بسیار زیاد رواج پیدا کند آثار شدیدا بدی را برای آینده کشور به دنبال خواهد داشت بنابراین همه مسئولین در جای جای ایران اسلامی عزیز باید با در نظر داشتن مهم ترین توصیه رهبر معظم انقلاب به جوانان که نگاه و امید خوشبینانه به آینده در گام دوم انقلاب است، این توصیه را نصب العین برنامه ها و اهداف خود برای جوانان قرار دهند تا آینده ای در خور برای میهن عزیزمان در گام دوم انقلاب اسلامی ساخته شود.

      • منبع خبر : تابناک ایلام