• *آقای رمضانی ضمن خسته نباشید، لطفا از چگونگی شکل گیری و همچنین اهداف این جشنواره برای مخاطبان ما توضیحاتی رو بفرمایید؟

    زمانی که ایده و طرح جشنواره استعداد یابی در ذهنم شکل گرفت این طرح را به شرکت عملیات غیر صنعتی پیشنهاد دادم و خداروشکر این طرح توسط روابط عمومی و اداره فرهنگی این شرکت مورد استقبال قرار گرفت و در این زمینه بسیار با من همکاری کردند تا من بتوانم این اتفاق را رقم بزنم . در واقع مدت ها در این فکر بودم که بتوانم یک چنین رویدادی را در سطح شهرستان بندر ماهشهر برای شهروندان و هنرمندان شهر خودم اجرا کنم چرا که به دلیل صنعتی و شرکتی بودن فضای شهر خیلی به هنر بها داده نمی شد و یک زندگی خالی و عاری از هنر در سطح شهرستان در جریان بود و از طرفی دیگر آمار هنرمندان ماهشهر نیز رو به کاهش بود و من احساس کردم که بی شک برای ایفای نقش و مسئولیت اجتماعی خود به یک چنین رویدادی برای حمایت ، معرفی و تربیت هنرمندان نیاز داریم.

     

    *از تجارب فرهنگی خودتون برای ما بفرمایید و اینکه چه تمایزی فی مابین چنین رویدادی با رویدادهای مشابه در کشور همچون عصر جدید وجود دارد؟

    من خودم دانشجوی مدیریت فرهنگی هستم و در این حوزه مدت زیادی است که فعالیت دارم در حقیقت ما نمونه های بزرگتری از اینگونه رویدادها را در دنیا و در کشور داریم و زمان زیادی است که جشنواره های استعداد یابی در سطوح مختلف وجود دارند و اجرا می شوند. ما می بینیم که پس از آن برنامه عصر جدید در ایران شکل گرفت و من هم تصمیم گرفتم که این رویدا را در سطح محدودتر و منطقه ای برای شهرستان ماهشهر برگزار کنم تا حداقل بتوانیم سهمی در شناسایی استعدادها و توانایی افراد داشته باشیم، در نهایت معتقدم که با وجود برگزاری اینگونه جشنواره ها و رویدادها در استان، اگر چهار نفر از استان خوزستان بتوانند به برنامه هایی بزرگتر مانند عصر جدید راه پیدا کنند ،این عدد به سیصد نفر نیز می تواند افزایش پیدا کند .

     

     

    *از تفاوت های این دوره از جشنواره با دو دوره قبل بفرمایید؟

    از تفاوت های این دوره با دو دوره قبل باید به پوشش رشته های هنری بیشتر و همچنین وسعت محدوده جغرافیایی اشاره کنم و البته در این فصل گروهای سنی مختلف نیز می توانستند شرکت کنند . در دوره های پیشین شرکت کنندگان فقط ازشهر ماهشهر می توانستند در مسابقه شرکت کنند اما در دوره سوم ،حومه شهر ماهشهر شامل شهر های مجاور از جمله بندر امام خمینی ، شهرک ممکو ، طالقانی رجایی ، مدنی و …. نیز اضافه شدند . باید اشاره کنم که دوره های اول و دوم این جشنواره به نوعی برای من و همکارانم آزمون و خطا بود ولی خداراشکر جشنواره در این دوره به یک پختگی رسید و ما هم توانستیم امکانات بیشتری جهت آموزش و رفاه در اختیار شرکت کنندگان قرار دهیم. اگر در دوره اول ما پله صفر بودیم احساس می کنم الان پله هفتم هستیم و در انتخاب داوران ، روند برگزاری ، ضبط و مستند سازی برنامه ، ارتقا کیفیت شرکت کنندگان و معرفی آنها به جامعه بزرگتر هنری و ….. پیشرفت زیادی داشته ایم در نظر من اگر کاری می خواهد انجام گیرد باید طوری انجام شود که حتما اثر بخشی داشته باشد و کامل و بی نقص باشد و ما هم در این جشنواره تمام تلاش و هدفمان این بوده است که با برنامه ریزی و تمرکز یک رویداد قابل قبول را طراحی و اجرا کنیم . به همین خاطر دبیر خانه تشکیل دادیم متشکل از رئیس های انجمن های هنری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و اتاقی فکری تشکیل دادیم تا بتوانیم بستر مناسبی برای اجرا و خروجی خوبی از این رویداد بدست بیاوریم.

     

    *معیار و نحوه انتخاب شما برای انتخاب داوران چه بوده است ؟
    برای انتخاب داوران سه مسئله را مد نظر داشته ایم اول این که سعی بر آن بوده است که بهترین های استان خوزستان را برای مرحله نیمه نهایی انتخاب کنیم و بی شک برای مرحله فینال نیز از داوران کشوری استفاده خواهیم کرد. معیار دوم ما برای انتخاب داوران این بوده که تحصیلات آکادمیک در رشته ی مورد نظر را داشته و از نظر عملی و اجرایی هم توانمند باشند . معیار سوم ما این است که داوران قدرت حمایت از برگزیدگان را نیز داشته باشند . در دوره های قبل برای انتخاب داوران از تهیه کنندگان و مجریان صدا و سیما استفاده کردیم تا بتوانند استعداد های ویژه را حمایت و معرفی کنند .

     

    *با توجه به کسب تجارب قبلی از دو دوره گذشته رویکرد و افق شما به عنوان یک دبیر جوان برای برنامه های آتی چگونه خواهد بود؟

    در فصل اول این رویداد پس از دریافت آثار هنرمندان شاهد استعدادهای متفاوتی بودیم و باور داشتیم که یک فرد یا می داند استعداد دارد یا نمی داند که استعداد دارد. به این ترتیب ما در مرحله اول این افراد را شناسایی می کنیم و سعی مان بر این است که استعداد ها را تقویت کنیم و یا برای آنهایی که نمی دانستند توانایی دارند بستری در جشنواره طراحی و فراهم کردیم تا بتوانند خود را محک بزنند که آیا این توانایی و استعدادشان بدردشان میخورد و یا در آینده آنها تاثیر گزار است یا نه . ما در دوره های گذشته کسانی را داشتیم که با شرکت در این مسابقه مسیر زندگیشان تغییر کرد و متوجه شدند که می توانند بروی توانایی و هنر خود سرمایه گزاری کنند و در آینده بازخورد آن را ببینند چراکه بی شک جشنواره محلی است برای محک زدن خودشان و سطح استعداد و میزان علاقه شان . نکته ی دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که خانواده هایی که تا قبل از این متوجه استعداد و هنر در وجود فرزندانشان نبودند وقتی اجرای فرزندشان را روی صحنه می بینند شگفت زده می شوند و این جرقه ای است تا تصمیم بگیرند توجه و وقت بیشتری برای پیشرفت و استعدادهای عملی فرزندانشان داشته باشند .
    اتفاق جالب و سختی که در طول برگزاری این سه دوره مدام برای من تکرار می شد این بود که بخاطر سن کمی که دارم … همیشه وقت برگزاری جلسات با تیم ها ، عوامل اجرایی و داوران با دیدن من بسیار تعجب می کردند چراکه پذیرفتن یک فرد ۲۲ ساله در جایگاه دبیر مسابقه استعدادیابی بسیار سخت بود و زمان زیادی صرف شد تا من را باور کنند ، اما الحمدلله بعد از سپری کردن دوره اول همه چیز راحت تر پیش رفت و هدفم این است که هر ساله این برنامه بزرگتر شود و وسعت پیدا کند . من یک چشم انداز ۳ ساله برای این برنامه مشخص کرده ام و به نوعی برای آینده این جشنواره یک نگاه ملی در ذهن دارم و امیدوارم من و همکارانم بتوانیم این رویداد را در سال های آینده به شکل ملی برگزار کنیم .

     

    * در پایان اگر صحبتی با مخاطبان و علاقه مندان به رویدادهای استعداد یابی دارید بفرمایید؟

    وقتی یک شخص خودش را باور ندارد به طبع کسی هم او را باور نمی کند. پس اولین مسئله برای هر فرد خودباوری است و اولین آیتمی که به وسیله آن می توان متمایز بوداعتماد به نفس است پس هر کس باید اعتماد به نفس را در خود پرورش داده و خودش را قبول کند و مهمتر اینکه خود را در معرض قرار دهد تا مورد قضاوت قرار گیرد چرا که همین قضاوتها باعث بهبود و تکامل شخصیت هنری یک فرد می شود. کسانی که در ابتدای راه هستند اگر می خواهند نقاط ضعف و نقص خود را پیدا کنند باید خود را در معرض قضاوت توسط کارشناسان خبره و موقعیت های مختلف قرار دهند که جشنواره های استعداد یابی یکی از همین اتفاقات خوب است .

    از شما برای انجام این مصاحبه سپاسگزاریم.