دسترسی ها

اهواز پایگاه خبری رهرو نیوز:

در حالی که خوزستان همواره یکی از قطب‌های اقتصادی کشور به شمار می‌رود، واقعیت‌های تلخ آموزشی در مناطق کمتر برخوردار این استان، تصویری متناقض با این جایگاه ترسیم می‌کند. سال‌هاست که دانش‌آموزانی در روستاها و نقاط دورافتاده این استان در کلاس‌هایی از جنس کانکس یا حتی سنگ و گل تحصیل می‌کنند؛ فضاهایی که نه‌تنها با شأن آموزش فاصله دارند، بلکه از منظر ایمنی، سلامت و کیفیت یادگیری، تهدیدی برای آینده کودکان به شمار می‌روند.

با این حال، در تازه‌ترین اظهارنظر رسمی، مدیرکل آموزش و پرورش استان خوزستان از برنامه‌ای بلندپروازانه برای حذف کامل مدارس کانکسی و سنگی طی یک سال خبر داده است؛ اقدامی که اگر عملی شود، می‌تواند نقطه عطفی در مسیر عدالت آموزشی در جنوب غربی ایران باشد.

عبدالله حبیبی، مدیرکل آموزش و پرورش خوزستان، در گفت و گو با خبرنگار ما با اشاره به وجود بیش از ۹ هزار مدرسه در استان، تأکید کرد که برنامه‌ریزی دقیقی برای جایگزینی مدارس غیرایمن با فضاهای آموزشی استاندارد صورت گرفته است. به گفته او، ۱۰ منطقه از استان که همچنان دارای مدارس موقتی یا غیرمقاوم هستند، شناسایی شده‌اند و قرار است طی یک سال آینده، این مدارس جمع‌آوری و با سازه‌های دائمی جایگزین شوند.

او  اعلام کرد که سرانه آموزشی خوزستان اکنون حدود ۴.۹۶ مترمربع است، در حالی که استاندارد کشوری بالاتر از ۵.۵ مترمربع در نظر گرفته شده. از سوی دیگر، تخصیص اعتبار ۲۵۰۰ میلیارد تومانی برای توسعه و تجهیز مدارس استان، بخشی از پشتوانه این برنامه‌ریزی بزرگ عنوان شده است.

با وجود این وعده‌ها، تجربه سال‌های گذشته نشان می‌دهد که تحقق چنین اهدافی در خوزستان با موانع زیادی روبه‌رو بوده است؛ از مشکلات تأمین زمین مناسب برای ساخت مدرسه در برخی مناطق، تا تاخیرهای مکرر در تخصیص بودجه‌های عمرانی. همچنین، گرمای شدید، سیلاب‌ها و بحران آلودگی هوا، چرخه آموزش را در این استان به‌شدت آسیب‌پذیر کرده و بار مضاعفی بر دوش سیستم آموزشی گذاشته است.

در همین حال، کارشناسان آموزشی بر این باورند که صرفاً جمع‌آوری مدارس کانکسی، بدون تقویت زیرساخت‌های نگهداری و تأمین نیروی انسانی متخصص، نمی‌تواند به ارتقای واقعی کیفیت آموزش منجر شود. به عبارتی، عدالت آموزشی فقط در دیوارها خلاصه نمی‌شود؛ محتوای آموزشی، تجهیزات هوشمند، حمایت‌های روانی و جذب معلم در مناطق کم‌برخوردار نیز به همان اندازه ضروری‌اند.

نتیجه‌گیری
حذف مدارس کانکسی از چهره خوزستان، اگر تنها به تیتر گزارش‌های خبری ختم نشود و در عمل به ثمر بنشیند، می‌تواند الگویی برای استان‌های مشابه باشد. اما تجربه‌های گذشته، هشدار می‌دهد که نباید به وعده‌های بدون برنامه عملیاتی دقیق دل خوش کرد.

تحقق این هدف، نیازمند همکاری فراسازمانی، نظارت مداوم نهادهای مردمی و رسانه‌ها، و پیگیری شفاف مراحل اجراست. فرزندان خوزستان، شایسته آنند که در کلاس‌هایی درس بخوانند که نه از جنس حلب، که از جنس امید و آینده باشد.