• نویسنده : زهره کریمی

    • اهواز- پایگاه خبری رهرو نیوز:

    در حافظه تاریخی ملت ایران، همواره نام زن با ایثار، صبر و استقامت گره خورده است؛ چه در دل طوفان‌های اجتماعی، چه در میان خاکریزهای جنگ. زن ایرانی نه‌تنها بنیان خانواده، که ستون خیمه‌گاه پایداری در روزهای بحران بوده است. از روزهای خونین دفاع مقدس تا تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی، جایگاه زن در نقش‌آفرینی‌های معنوی، تربیتی، اجتماعی و حتی پدافندی، چنان عمیق و گسترده است که هیچ تحلیلی بدون درک نقش او کامل نخواهد بود.

    در دل هر جنگی، زن تنها نظاره‌گر نیست؛ او در صحنه است. او پرستار است، آموزگار است، مادر شهید است، همسر رزمنده است، و گاه خود رزمنده‌ای خاموش در پشت جبهه‌ای که به ظاهر دیده نمی‌شود، اما تپش آن زندگی است. نقش زن، از خانه تا اجتماع، از تربیت فرزند تا ساختن روحیه تاب‌آوری، نقشی کلیدی در حفظ پیوست اجتماعی ملت در زمانه‌های سخت بوده و هست.

    استحکام نهاد خانواده ایرانی _ اسلامی با محوریت زن، نقش تعیین‌کننده‌ای در مواجهه با بحران‌ها داشته است. زن ایرانی در روزگار جنگ تحمیلی، نه‌فقط سربازان این سرزمین را روانه میدان کرد، بلکه خود میدان‌دار میدان پایداری بود؛ از دوخت لباس رزم تا پرستاری در بیمارستان‌ها، از تربیت فرزندان مقاوم تا اداره زندگی در غیاب مردان، همه و همه تکه‌هایی از پازل عظیم نقش زنان است.

    در شرایط بحرانی امروز که تجاوز آشکار رژیم کودک‌کش صهیونیستی، داغی دیگر بر پیکر مظلومیت نشاند، باز هم زن ایرانی بود که صبوری کرد، خانه را نگه داشت، کودک را آرام کرد، و همسر را به صبر و پایداری فراخواند. او خود در معرض آسیب‌های روحی و جسمی است، اما همچنان ایستاده؛ نه با فریاد، بلکه با عملکردی بی‌صدا اما کوبنده.

    از منظر سلامت روان، زنان با توجه به نقش‌های چندگانه‌ای که بر دوش دارند – اعم از مادری، همسری، مراقبت از سالمندان و کودکان – در زمره اقشار آسیب‌پذیرتر در دوران جنگ و بحران قرار می‌گیرند. اما همین زنان، با وجود این آسیب‌پذیری، در صف اول مراقبت، پشتیبانی و مدیریت بحران قرار دارند. این تناقضِ ستودنی، تنها با شناخت صحیح از ماهیت زن در فرهنگ ایرانی قابل درک است؛ فرهنگی که زن را نه‌فقط موجودی رنج‌کش، بلکه موجودی مقاوم و آینده‌ساز می‌بیند.

    اکنون نیز که سایه تهدید همچنان بر سر کشور است، نهادهای متولی، از وزارت بهداشت تا سازمان بهزیستی، باید توجه ویژه‌ای به حمایت روانی و اجتماعی از زنان داشته باشند. ارائه بسته‌های بهداشت روان، مشاوره‌های تخصصی، و تسهیل دسترسی به خدمات درمانی به‌ویژه برای زنان باردار، مادران داغدار و خانواده‌های آسیب‌دیده، ضرورتی غیرقابل انکار است.

    اما در کنار همه این اقدامات، آنچه امروز بیش از هر چیز باید دیده شود، روحیه حماسی و معنوی زن ایرانی است؛ زنی که در میدان جنگ نرم، در خط مقدم فرهنگ، ایمان، حیا و استقامت قرار دارد. همان‌طور که دشمن با بمب و موشک خانه‌ای را ویران می‌کند، زن ایرانی با ایمان، دانش و تربیت، خانه‌ای از امید می‌سازد؛ خانه‌ای که دیوارش با قرآن بالا می‌رود و سقفش با مهر مادری استوار می‌ماند.

    در این میان، شهادت مظلومانه نوزادان و زنان در حملات اخیر، نه‌تنها سند جنایت رژیم صهیونیستی است، بلکه نشان می‌دهد که دشمن از بطن خانواده و از آینده‌ی ملت‌ها بیش از هر چیز در هراس است. چرا که اگر زنان سرزمین‌ها بایستند، نسل‌ها پابرجا می‌مانند.

    در پایان باید گفت: تا وقتی زن ایرانی با ایمان و وقار و هوشیاری در صحنه است، هیچ توطئه‌ای نمی‌تواند بنیان جامعه را متزلزل کند. زن ایرانی، همواره آغازگر امید است، حتی در دل تاریک‌ترین شب‌ها.