• اهواز- پایگاه خبری رهرو نیوز: معصومه صالحی

    در روزهایی که صدای آژیر، انفجار و اضطراب، سطرهای روزمره‌مان را پاره کرده، جنگ دیگر فقط در مرزها نیست؛ در ذهن ماست، در فضای مجازی، در کانال‌ها و گروه‌ها، و حتی در جملاتی که ندانسته برای هم می‌فرستیم.

    در این میدان تازه، سربازها فقط آن‌هایی نیستند که یونیفورم به تن دارند. خبرنگاران، عکاسان، مستندسازها، و حتی یک نوجوان با گوشی در دست که حقیقت را به‌درستی روایت می‌کند، همان‌قدر در صف دفاع‌اند. امروز جنگ فقط با موشک نیست، با محتواست.

    دشمن بلد است چگونه ترس را با یک ویدیو پخش کند. چطور اضطراب را با یک تیتر دروغین، مثل آتش زیر خاکستر، در دل خانواده‌ها بکارد. اینجا همان‌جاست که «سواد رسانه‌ای» نه یک مهارت فانتزی، بلکه ابزاری برای زنده ماندن است.

    وقتی شایعه‌ها از موشک‌ها تیزتر می‌شوند، وقتی خبرهای جعلی آرامش روانی یک ملت را نشانه می‌گیرند، داشتن چشم‌هایی تربیت‌شده برای دیدن حقیقت و ذهنی ورزیده برای تفکیک دروغ از واقعیت، حیاتی می‌شود.

    ما، مردم، باید بلد باشیم که دروغ‌ها را قبل از بازنشر، غربال کنیم. باید بدانیم که «اولین خبر»، الزاماً «درست‌ترین خبر» نیست. باید یاد بگیریم که سکوت در برابر شایعه، گاهی بزرگ‌ترین کمک است.

    اما فقط مخاطبان نیستند که مسئول‌اند. در این روزها، رسانه‌ها باید دوباره به اصل خود بازگردند: روایت حقیقت، بدون اغراق، بدون مصلحت‌اندیشی‌های خطرناک. خبرنگاران باید بدانند که هر کلمه‌ای که منتشر می‌کنند، می‌تواند امید بسازد یا وحشت. هر تیتر، می‌تواند اتحاد بیافریند یا شکاف ایجاد کند.

    و آن‌هایی که توان تولید محتوا دارند—از نخبگان فرهنگی تا معلمان، از هنرمندان تا کاربران فعال شبکه‌های اجتماعی—اکنون وقت آن است که سهم خود را ادا کنند. نه با کلیشه و شعار، بلکه با روایت‌های انسانی، با نشان دادن واقعیات از دل میدان، با ساختن تصویرهایی که جامعه را منسجم کند، نه متفرق.

    در نهایت، جنگی که امروز در آن قرار گرفته‌ایم، شاید نوعش فرق کرده باشد، اما حقیقت ساده‌ای پابرجاست: تنها ملتی که «بداند»، می‌تواند «بایستد».

    در این میدان، هر لایک، هر بازنشر، هر کامنت، یک انتخاب است. انتخاب میان ساختن یا ویران کردن، بین همدلی یا هراس. و این، مسئولیت سنگینی است که این‌روزها، بر دوش همه ماست.