• نویسنده : زهره کریمی

    • نمایشگاه هفته دولت در اهواز، همچون سال‌های گذشته، محفلی است که دستگاه‌های اجرایی، شرکت‌ها و نهادهای مختلف در کنار مردم گرد هم آمدند تا از یک‌سو گوشه‌ای از عملکرد خود را معرفی کنند و از سوی دیگر فرصتی برای گفت‌وگوی مستقیم با شهروندان داشته باشند.

    این رویداد، فراتر از آنکه یک ویترین رسمی برای ارائه گزارش‌های دستگاه‌ها باشد، بستری است برای بازنمایی نوعی رابطه میان دولت و جامعه. در غرفه‌ها، سازمان‌ها تلاش می‌کنند دستاوردهای یک‌ساله‌شان را به نمایش بگذارند؛ چه در حوزه صنعت و کشاورزی و چه در فرهنگ و آموزش. این رقابت بی‌کاغذ و بی‌تشریفات، خود به‌نوعی موجب شفافیت و مقایسه میان عملکردها می‌شود و البته امکان دارد نگاه‌های انتقادی مردم را هم بیشتر جلب کند.

    از سوی دیگر، برپایی «میز خدمت» و حضور مسئولان در میان بازدیدکنندگان، فرصتی مغتنم برای شکل‌گیری ارتباط مستقیم میان مردم و مدیران است؛ ارتباطی که معمولاً در ساختار اداری کمتر اتفاق می‌افتد. اگرچه معلوم نیست در عمل چند درصد از این درخواست‌ها و دغدغه‌ها پیگیری خواهد شد، اما نفس این مواجهه می‌تواند به تقویت حس شنیده شدن در میان شهروندان کمک کند.

    نباید فراموش کرد که نمایشگاه‌ها تنها محل نمایش پوستر و بروشور نیستند؛ آن‌ها می‌توانند تصویر واقعی‌تری از ظرفیت‌ها و چالش‌های یک استان را بازتاب دهند. خوزستان با موقعیت راهبردی و ظرفیت‌های گسترده‌اش، به‌درستی در شعار امسال «قلب ایران» معرفی شده است. اما مردم استان بیش از شعار، انتظار دارند نمود عینی این جایگاه را در زندگی روزمره خود لمس کنند؛ چه در حل مسائل زیرساختی همچون آب و برق و چه در توسعه فرصت‌های اقتصادی و اشتغال.

    نمایشگاه هفته دولت در اهواز را می‌توان یک آیینه دانست؛ آیینه‌ای که هم تلاش‌های یک ساله دستگاه‌ها را منعکس می‌کند و هم پرسش‌ها و انتظارات مردم را بازمی‌تاباند. اگر این آیینه صرفاً برای بازنمایی تصویر رسمی به کار رود، کارکرد اصلی خود را از دست می‌دهد. ارزش واقعی آن زمانی نمایان می‌شود که مسئولان صدای مردم را نیز در این قاب ببینند و به آن پاسخ دهند.

    در نهایت، این رویداد نه تنها فرصتی برای روایت دستاوردهاست، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز همدلی، گفت‌وگو و حتی نقد منصفانه باشد؛ چیزی که جامعه امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز دارد.