دسترسی ها

وی با بیان اینکه در طرح‌های کوتاه‌مدت، ماشین‌آلات و ادوات جمع‌آوری گاز نظیر توربین‌ها، الکتروموتور‌ها و کمپرسور‌ها تحت تعمیرات اساسی قرار گرفتند، افزود: بخشی از گاز‌های ارسالی به مشعل در حال حاضر به علت عدم عملکرد مناسب تجهیرات سوزانده می‌شوند و شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب در راستای رفع این مشکل، تلاش کرده است که در تعمیرات اساسی ماشین‌آلات فرآیندی تا حد امکان از قطعات باکیفیت ساخت داخل استفاده کند.

نورانی در تشریح برنامه‌های میان‌مدت جمع‌آوری گاز‌های مشعل در شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب می‌گوید: در برنامه میان‌مدت، طرح جایگزینی ماشین‌آلات بسیار فرسوده در قالب پروژه پیشران تولید در مناطق نفتخیز در حال پیگیری است.

مدیر تولید شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب با اشاره به فرایند طرح پیشران تولید و جایگزینی ماشین‌آلات فرسوده، ادامه داد: در قالب این طرح تعدادی از ردیف‌های تراکم گاز‌ها که دربردارنده الکتروکمپرسور و یا توربوکمپرسور با توان بالا هستند، پس از ساخت و یا تأمین از سوی سازندگان داخلی و تأمین‌کنندگان، جایگزین ردیف‌های فرسوده و غیرقابل تعمیر فعلی خواهد شد که این امر نیز نقش به‌سزایی در جمع‌آوری گاز‌های مشعل خواهد داشت.

وی به اجرای طرح‌های بزرگ جمع‌آوری گاز‌های مشعل در قالب طرح بلندمدت مناطق نفتخیز اشاره و اضافه کرد: در حال حاضر دو طرح بزرگ جمع‌آوری گاز با سرمایه‌گذاری و اجرای شرکت‌های پالایش گاز بیدبلند خلیج فارس و پتروشیمی مارون با سرمایه‌گذاری بیش از ۴/۱ میلیارد دلار در سطح مناطق نفتخیز در حال اجراست که تکمیل آنها به جمع‌آوری بیش از ۹۰ درصد گاز‌های ارسالی به مشعل در پهنه استان خوزستان و سایر استان‌های هم‌جوار نظیر بوشهر و کهگلویه و بویراحمد می‌انجامد.

به گفته این مقام مسئول؛ این طرح‌ها از سال ۱۳۹۸ آغاز شده‌اند و هم‌اکنون با پیشرفت ۷۰ درصدی در حال اجرا هستند و امید می‌رود تا پایان سال ۱۴۰۴ به بهره‌برداری برسند.

نورانی به مزایا و اهمیت جمع‌آوری گاز‌های مشعل در تأمین خوراک پتروشیمی‌ها اشاره کرد و گفت: با جمع‌آوری این گاز‌ها افزون بر اجتناب از سوزاندن سرمایه ملی و حفاظت از محیط زیست، کمبود خوراک شرکت‌های پتروشیمی نیز تأمین می‌شود و این واحد‌ها با ظرفیت اسمی در مدار عملیات قرار خواهند گرفت.

وی با بیان اینکه خاموش کردن کل مشعل‌ها از نظر پایه علم مهندسی نفت و شیمی امکان‌پذیر نیست، افزود: در طراحی کارخانه‌های فرآورش نفتی وجود شبکه تخلیه فشار و ارسال گاز به مشعل به‌عنوان ضرورتی ایمنی اجتناب‌ناپذیر بوده و همواره باید مشعل روشنی در این کارخانجات وجود داشته باشد تا در صورت اضطرار گاز محبوس در کارخانه را سوزانده و از بروز فجایع و حوادث ناخواسته ممانعت کند، اما در شرایط نرمال عملیاتی حجم گاز ارسالی به مشعل قابل ملاحظه نبوده و پیامد زیست محیطی و آلودگی چندانی به همراه نخواهد داشت.

مشعل‌ها عامل کمتر از ۲۰ درصد آلودگی خوزستان

غلامرضا نورانی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به زمینه‌های بروز آلودگی هوا در شهراهواز، ادامه داد: اینکه تنها دلیل آلودگی شهر اهواز را فعالیت مشعل یا همان فلر‌ها بدانیم حرف دقیقی نیست، زیرا آمار‌ها نشان می‌دهد که کمتر از ۲۰ درصد آلودگی خوزستان مربوط به مشعل‌هاست و ذرات معلق، ریزگردها، سوخت‌های فسیلی مصرف شده توسط شهروندان، صنایع، نیروگاه‌های بزرگ و … بیشترین حجم آلودگی خوزستان را شامل می‌شوند؛ البته، چون دود حاصل از سوخت گاز در این موارد به‌صورت ممترکز قابل مشاهده نیست، توجه‌ها به آن جلب نمی‌شود.

مدیر تولید شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب بر ضرورت تولید نفت برای کشور تأکید کرد و افزود: اگر تاریخچه استخراج نفت را مورد بررسی قرار دهیم، درمی‌یابیم این گاز‌ها که اخیراً درباره آن صحبت‌های زیادی می‌شود در واقع گاز‌های همراه نفت هستند؛ یعنی از زمانی که تولید نفت در ایران آغاز شد، روشن شدن این فلر‌ها هم بخش اجتناب‌ناپذیر صنعت نفت بوده است، البته در سال‌های اخیر با توجه به بحران جهانی محیط‌زیست تلاش شد تا این گاز‌های مشعل جمع‌آوری شوند. نورانی با تأکید بر اینکه اگر بخواهیم تولید نفت را افزایش دهیم ناچار هستیم تولید توأمان گاز‌ها را هم بپذیریم، ادامه می‌دهد: در اصل ما تأسیساتی را در کنار واحد‌های فرآورشی راه‌اندازی می‌کنیم که با جمع‌آوری و فرآوری این گاز‌ها محصولات پایین‌دستی پتروشیمی‌ها را تهیه کنند؛ که البته این مورد در شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب اجرا شده و در حال توسعه و تکمیل است.

وی در پایان بخشی از علل آلودگی هوای استان خوزستان را فعالیت‌های نفتی کشور عراق و استان‌های هم‌مرز آن دانست و ادامه داد: باتوجه به جهت وزش باد‌های غالب که از سمت عراق به سمت خوزستان می‌وزند، بخشی از دود و آلودگی مربوط به مشعل‌ها در این کشور به سمت خوزستان منتقل شده و آلودگی شهر‌های استان را تشدید می‌کند، از این رو دستیابی به هوای پاک در سطح استان علاوه بر خاموش کردن مشعل‌های نفتی مستلزم همکاری کشور عراق و کاهش آلودگی قابل انتقال از این کشور است.