• نویسنده : معصومه صالحی

    • میان باد و ساقه‌های سبز نیشکر ، صدای کارگرانی شنیده می‌شود که سال‌ها برای عدالت ایستاده‌اند گرمای سوزان خوزستان، زمین‌های گسترده نیشکر و بادهایی که میان ساقه‌ها می‌وزند، شاهد مردانی هستند که با دست‌های خسته و دل پرامید، برای حقوق خود ایستاده‌اند.

    کارگران هفت‌تپه، سال‌ها در برابر بی‌عدالتی و سوءمدیریت، مقاومت کردند؛ اعتراضاتی که نه تنها برای حقوق معوقه‌شان بلکه برای حفظ کارخانه و کرامت انسانی‌شان بود. این مقاومت، در نهایت پس از سال‌ها تلاش و پیگیری، به نتیجه رسید و عدالت اجتماعی را به کشتزارهای سبز نیشکر بازگرداند.

    فیلم سینمایی «باد در کشتزارهای نیشکر»  به کارگردانی ابراهیم اشرف‌پور که از روز چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت در سینماهای منتخب گروه هنرو تجربه اکران  شد.پنجره‌ای است به این واقعیت. داستان، از نگاه یونس، نوجوانی که فرزند یکی از کارگران است، روایت می‌شود. اما این نگاه نوجوانانه، تنها ابزار روایت نیست؛ بلکه آینه‌ای است از تمام تلاش، رنج و ایستادگی کارگران. انتخاب دیدگاه کودکانه باعث می‌شود مخاطب با صداقت و بی‌پیرایگی، با زندگی واقعی کارگران آشنا شود و پیام عدالت‌خواهی آنان را حس کند.

    کارگران هفت‌تپه در طول سال‌ها با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم کردند؛ از حقوق معوقه و بی‌ثباتی شغلی گرفته تا فشارهای روحی و اقتصادی ناشی از مدیریت نادرست و سرمایه‌داری افسارگسیخته. آن‌ها نه تنها برای دستمزد بلکه برای بقای کارخانه و کرامت انسانی خود مبارزه کردند. فیلم «باد در کشتزارهای نیشکر» این مقاومت را از دل زندگی واقعی کارگران استخراج کرده و به زبان سینما بازگو می‌کند، تا مخاطب تصویر زنده و ملموسی از رنج و امید آنها داشته باشد.

    کارگردان فیلم، ابراهیم اشرف‌پور، در مصاحبه‌های خود بارها تأکید کرده است که نگاهش انسانی و عدالت‌خواهانه است؛ او قصد نداشته فیلم سیاسی بسازد، بلکه خواسته صدای واقعی کارگران شنیده شود. گفتگوهای او با کارگران هفت‌تپه، شناخت دقیق شرایط و تلاش برای نشان دادن مشکلات اقتصادی و اجتماعی، باعث شده است فیلم همزمان انسانی، مستندگونه و آموزنده باشد. این رویکرد، پیام اصلی فیلم را – عدالت و مقاومت کارگران – به مخاطب منتقل می‌کند و اهمیت اجتماعی و انسانی نیشکر را برجسته می‌سازد.

    فیلم همچنین نشان می‌دهد که زندگی در کشتزارهای نیشکر، ترکیبی از سختی و تعهد است. کارگران با گرمای طاقت‌فرسا، طولانی بودن ساعت‌های کاری و مواجهه با محیط طبیعی خشن روبه‌رو هستند؛ اما هر برگ و هر ساقه نیشکر، یادآور تلاش بی‌وقفه و ایثار انسانی آنهاست. یونس، با دیدگاه کودکانه‌اش، این تصویر را برای مخاطب زنده می‌کند و نشان می‌دهد که مقاومت و عدالت‌خواهی، میراثی انسانی است که نسل‌ها آن را ادامه می‌دهند.

    نیشکر، علاوه بر ارزش اقتصادی، نماد فرهنگی و اجتماعی خوزستان است. این صنعت اشتغال‌زایی می‌کند، هویت محلی و تاریخی منطقه را حفظ می‌کند و تصویر مقاومت و همبستگی انسانی را به نمایش می‌گذارد. روایت فیلم، با تاکید بر این بستر، نشان می‌دهد که تولید اقتصادی بدون عدالت و پشتوانه انسانی، ناقص و بی‌معناست. تلاش کارگران هفت‌تپه، با ایستادگی و همبستگی، نه تنها حقوق خودشان بلکه شرافت کاری و آینده جامعه را حفظ کرده است.

    صدای کارگران هفت‌تپه، که سال‌ها نادیده گرفته شده بود، اکنون از طریق روایت فیلم و توجه به داستان انسانی آنها، شنیده می‌شود. این داستان، الهام‌بخش نسل‌های آینده است؛ نسلی که می‌تواند با شجاعت، صدای خود را برای عدالت و حقوق انسانی بلند کند. فیلم، با نشان دادن زندگی واقعی و رنج و امید کارگران، به ما یادآوری می‌کند که نیشکر تنها محصول اقتصادی نیست، بلکه نمادی از ایثار، مقاومت و عدالت است.

    در نهایت، «باد در کشتزارهای نیشکر» نه فقط روایت یک نوجوان یا یک خانواده، بلکه داستان انسانی کارگران هفت‌تپه و پیام عدالت‌خواهی آنان است. هر برگ سبز نیشکر، یادآور تلاش، رنج و امید است؛ و هر نفس باد میان کشتزارها، پژواک صدای کارگرانی است که پس از سال‌ها ایستادگی، توانستند عدالت را لمس کنند. این روایت، از دل خوزستان و کشتزارهای نیشکر، پیام انسانیت، مقاومت و امید را به همه منتقل می‌کند و اهمیت ارزش‌های انسانی در صنعت را برجسته می‌سازد.