• نویسنده : مجیدکیوانی

    • رهرو نیوز : ایذه، قرنها پایتخت قوم دلیر بختیاری (لر بزرگ) بوده است. این بخش از نجد ایران زمین وارثان تمدن، فرهنگ و هنر دوران های تاریخی بسیاری از حکومت های ماد_هخامنشی تا اتابکان لر و در نهایت نقش تاثیرگذاری در انقلاب مشروطیه این مملکت داشته اند و تاکنون نیز دین خود را به نظام جمهوری اسلامی در پاسداری از خرد و مرز و بوم ایران ثابت کرده اند.

    در گذر تاریخ فرهنگی ایران،  فرهنگ وموسیقی بختیاری درمجموع دارای مضمون حماسی و سلحشورانه است و این مضمون دربخش های ازموسیقی در این منطقه جلوه بیش تری دارد و رونق شاهنامه خوانی نیز در شهر ایذه یکی ازاین نمونه ها است.

    سرودن شاهنامه فردوسی که گاه در ایل به آن جنگ هیت لشکر نیز می گویند. از دیر باز درمنطقه بختیاری مرسوم بوده و گاهی بروزن شعر های آن شعرهای جدیدی نیز سروده می شده است.

    در روزگار پیشین قبل از شروع جنگ، مجلس شاهنامه خوانی برپا می شد و تانیمه های شب به درازا می کشید. به طور کلی انتخاب داستان درمجلس شاهنامه خوانی یا تابع ضرورت واقتضای مجلس و یا به خواست مردم بوده است.

    اما در روزگاری که روح ایران پرستی با وجود هجمه های سنگین تبلیغات فرهنگی بیگانگان و گاها تلاش گروه های تجزیه طلب، ضد ملی و مذهبی در داخل و خارج این مرز بوم و بویژه خوزستان در حال تلاش اند ما شاهد کوشش های بی وقفه گروه تخصصی《 پسین های شاهنامه 》در حوزه پاسداری از میراث فرهنگی ایران و نگهداشت میراث ناملموس زاگرس نشینان در شهرستان ایذه و استان با مدیریت استاد نوربخش احمدزاده هستیم.

    استاد احمدزاده تا به امروز بدون هیچگونه حمایت سازمانی، دولتی و انتفاعی در تلاش برای گسترش فرهنگ ایران دوستی و نگهداری از میراث جهانی فردوسی بزرگ انسان در یکی از محرومترین نقاط یران مشغول به تدریس می باشد.

    نوربخش احمدزاده متولد ۱۳۵۱‌ در شهرستان ایذه می باشد و  در دو رشته باستان شناسی و مهندسی تولیدات تحصیل کرده است، دارای سابقه ۲۶ سال فعالیت هنری در رشته های بازیگری، عکاسی، فیلمسازی، خبرنگاری، نویسندگی، کارگردانی، مجری گری، پژوهش نقالی و روایت گری شاهنامه است.

    احمدزاده سابقه حضور در صدها همایش، سمینار وجشنواره استانی را در پرونده حرفه ای خود دارد و سطح ملی وبین المللی موفق به کسب عناوین برتر و چندین دیپلم افتخار استانی و ملی نیز هست.

    در مصاحبه ای که با نوربخش احمدزاده داشتم در مورد روش های اموزشی و شاگردانی که در این مدت پرورش داده گفت: سبک و مکتبی که برای آموزش انتخاب کردیم روایت گری شاه نامه است، سن و سال این روش یا سبک یا مکتب ۱۷ سال است یعنی مثال و نمونه زنده آن نیوشا دخترم که از چهار سالگی این نوع خوانش را با ایشان  شروع کردیم نیوشا هم اکنون در آستانه ۲۱ سالگی قرار دارد.

    احمدزاده در ادامه گفت: به مدت ۱۷ سال در حال آموزش این سبک از شاه نامه هستیم، از ان سال تا کنون بیش از ۲۰۰ شاگرد را در پیش دبستانی ها ، مهد کودک ها، کانون های پروش فکری ، و هنرکده ها آموزش داده ام و تعداد ۲۰ شاگرد را هم از راه فضای مجازی آموزش داده ایم،از دوسال پیش نیز چند تن از آموزگاران عشایر را آموزش دادیم که به عنوان مثال یکی از آنها در روستای سلطان ابراهیم شروع به آموزش کرده اند. همچنین نیوشا در کنار ما به عنوان نخستین روایت گر دختر در ایران و نخستین آموزگار شاه نامه مشغول است.

    در پایان نوربخش احمدزاده بیان کرد؛ ذکر یک نکته ضروری ست که خانم  گرد آفرید (فاطمه حبیب زاد) نخستین نقال زن ایرانی است و اما نیوشا احمدزاده نخستین دختر روایت گر ایرانی می باشد که در نوع کار خودش صاحب سبک مستقل می باشد.

    –  همواره برای استاد نوربخش احمدزاده و گروه توانمندشان در راستای سربلندی فرهنگ این سرزمین ارزوی تندرست و پیروزی میکنم

    اما در پایان این مصاحبه، چند نقد فنی بر مدیران امور فرهنگی و اجتماعی استان وارد است.

    چرا و به چه دلیل از چهره های فرهنگی و هنری ممتاز در سطح ملی در خوزستان و دیگر شهرهای محروم  سالهاست غافل مانده اید و تا به امروز از آنها حمایت های مالی و معنوی شایسته نشده اند؟

    نقش و رسالت سازمانی اداره کل امور اجتماعی استانداری، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، میراث فرهنگی و گردشگری، حوزه هنری، کانون پرورش فکری، ورزش و جوانان، حوزه کتابخانه ها، معاونت فرهنگی اموزش و پرورش استان خوزستان و در نهایت معاونت فرهنگی شهرداری ایذه نسبت به تعهد، پیگیری و حمایت جدی از میراث های ارزشمند فرهنگی و اجتماعی خوزستان همچون خانواده استاد نوربخش احمدزاده و دیگر چهره های ماندگار فرهنگ و هنر این سرزمین کهن چیست؟

    انتهای پیام/*